Pages

21 Şubat 2009 Cumartesi

"kendime höykürmeler" volum -I-


bazen düşünüyorumda ne kadar iki yüzlü -hatta bilmem kaç yüzlü- bi insanım ben. bi an çok mutlu olduğumu düşünürken, mutsuz olmam için onca neden varken hatta, mutlu olmayı nasıl becerebiliyorum, yada mutlu gözükmeyi ? kendime şaşıyorum. kendimi kandırışlarıma, kendimi aldatışlarıma, kendime yalanlarıma ve tüm bunlara aldırmayaşıma....
dünyam bi anda altüst olmaya öyle meyilli ki, herşeye hazırlıklıyım sanki, her an her felaket olabilir gibi hazır olda bekliyorum, ipin ucunu bir bıraksam yerlerdeyim biliyorum...

geçmişin izleri ne kadar yaşar bir insanla? ne kadar sonra acı vermez yaşanan iyi kötü hatırlanan anılar? o sesi duyduğunda ağlamamaya ne zaman alışır gözler? ne zaman tutulur kendine verdiğin sözler? ben bir zamanlar bu soruların cevabını kendime tek tek vermiştim halbuki, ne çabuk unutmuşum meğerse. her geçen zaman giderek içi dolan bu soruların, omuzlarımdaki yerlerini terk etmeye hiç niyetleri yok gibi bu defa.
ama olsun, ben bazı geceler böyle delirip, sabah bir kaç hıçkırığı yastığımın kenarında bırakıp, giyinip süslenip, çantamı tıka basa doldurup, devam edicem sahte kahkahalarla bu rutin kaosa.
tıpkı yarın sabah olacaklar gibi....

6 yorum:

ESRİK dedi ki...

Bu sahtekarlıkların acıların sönümlenmesinde tek yardımcı olduğunu biliyorsun değil mi?

DeliRapunzel dedi ki...

esrik öfke'm; evet sanırım öyle, ama bana en çok iyi gelen, kalabalıkların olduğuna eminim artık... ne zaman kendimle başbaşa kalsam sahtekarlığım gün yüzüne çıkıyor, kalabalıklarda görmezden gelemk en iyisi...

Pilli Petro dedi ki...

rutin yaşamdan en çok sıkılanmlardan biri de benim bi dernek açarsan ilk üyende ben olurum söz :)

Hayalbemol dedi ki...

Geçmişin acı izlerini silmek zor olsa gerek. Ben genel konumum itibariyle geçmişin izlerini, acılarına göre sıralandırıyorum. Ön planda değil de, gerilerde bulunduruyorum. Öyle yeri geliyor ki, geçmişin izlerini takip ettiğimde, doğrulara ulaşmak için ilacımı buldum diyorum. Geçmiş, ne kadar acılarla dolu olsa da, gerçektir.

siminya dedi ki...

geçmiş o kadar kötü değil ya delikız, geçmişim beni ayakta tutuyor intikam duygumu da, tesellilerimi de, şu anda ki gücümü de ona borçluyum.iyiki geçmişim bok gibi geçti. sahte mutlulukta iyidir iyi hadi bırak bu pesimistliği delilik yap,

LoLLa dedi ki...

ben suscam bu yazıya aglamaya gidiom :'(

mmmuucckk