yorgunum, kafam vücuduma ağır geliyor artık. ama yaşadığım herşeye rağmen içimin biryerlerinde biraz umut, biraz güç var hala. şaşırıyorum kendime herşey bu kadar düzelmemeye yüz tutmuşken, yaptığım onca hataya rağmen içimdeki deli cesaretine, o büyümeyen çocuğa, küçük mutluluklardan kendindine pay çıkartan yanıma. özlediklerim benden çok uzaklarda olmasına rağmen onları bir gün yenden görebilme umuduma.
biliyorum bir gün bu umutvar çabalarım boşa çıkmayacak, bir sabah gün benim içinde başlayacak...
3 yorum:
umutsuzluk yok, yaşamak herşeye rağmen güzel. Sana bi hobi bulalım biz
Umudunu hiç kaybetme.İnsanı ayakta tutan umuttur.
cunku sabahlar hep var olacak .)
Yorum Gönder