Yaşamayı haketmediğin,
Bir mevsim gibiydim bakışlarında...
Senin için yeşermiştim ben.
Aldırma,
Caddelere düşüyorsam saat onikiyi vurduğunda!
Aslında aradığım sen değilsin,
Ben kendi izimi sürüyorum yollarında? !
Beni çaldın,
Başka bir ben verdin akşamlarıma...
Sana düşkünlüğüm kendime uzaklığımdan?
Sarhoşsam; varlığın şımarmasın!
Benden sana türeyen ne varsa
Bil ki yokluğundan....
Bir mevsim gibiydim bakışlarında...
Senin için yeşermiştim ben.
Aldırma,
Caddelere düşüyorsam saat onikiyi vurduğunda!
Aslında aradığım sen değilsin,
Ben kendi izimi sürüyorum yollarında? !
Beni çaldın,
Başka bir ben verdin akşamlarıma...
Sana düşkünlüğüm kendime uzaklığımdan?
Sarhoşsam; varlığın şımarmasın!
Benden sana türeyen ne varsa
Bil ki yokluğundan....
3 yorum:
Çok güzel bir şiir. Bazen sevgilinin yokluğu çaresiz durumlara sürükler bizi ama içimizdeki gurur hep engeller bizim birşeyler yapmamızı. Sevgilerimle...
teşekkür ederim leydi,
evet malesef gurur insanın içini tüketen bir zehir aslında...
bende tükenişe yaklaşıyorum giderek...
ya aşk, yada gurur.. ikisinden biri tükenmedikçe rahat yok...
benden de kocaman sevgiler...
çok güzel..özellikle "yokluğundan" olduğunu belirten kısım. olsa zaten yazılmazdı bunlar ya.
Yorum Gönder