Pages

24 Mart 2009 Salı

felekten bir gece, ödünç değil gasp!


bu gün çok güzelim ben biliyomusunuz,
nedendir bilmiyorum her zaman olmaz bu duygu, bu gün kendimi çok beğendim. kıyafetim makyajım saçım falan pek bi hoş olmuşum (muşum-sonradan farketme durumları)
ve içimde koskocaman bir hiçlik duygusu. günlerce uyumak isteyen bir bünye.
dün gece çocukluk arkadaşım papatyamda kaldım. artık aynı mahllede aynı semtte oturmuyoruz, yaklaşık yirmi yılı bir fiil birlikte geçirmenin ardından henüz alışamadık bu ayrı mahallelere.. o da sevgilisinden ayrıldı, içim el vermedi ayrılığın ertesi günü yalnız kalmasına, iş çıkışı soluğu yanında aldım. yemek yedik sonra bi güzel içtik, hafif demlendikten sonrada parka gidip salıncaklarda sallandık gecenin bir yarısı, kaydıraklardan kaydık, en çokta tahtravallide eğlendik, ama çok eğlendik. ikimizde de aşırı derecede hırpalanmış yorgun ve kırgındık. yine geçmişten bahsettik, oyuncaklarımızdan, kendi uydurduğumuz oyunlarımızdan, okul yıllarımızdan, aşklarımızdan, anılarımızdan geçip giden gençliğimizden konuştuk. vakit epey geç olduğunda, yataklarımızdan birbirimize aduuuket çekip iyigeceler dileyip uyuduk.
ama en çok tahtravallide eğlendik....

5 yorum:

Buro dedi ki...

Bu kadar uzun zaman arkadaş kalan iki insanın gerektiğinde birbirini nasıl dengelemesi gerektiğini çok iyi öğrenmesindendir tahteravallideki eğlencenin nedeni belki de.

Bu da çok derin bi çıkarım oldu ya.

Allegra'nde dedi ki...

hah böyle aduket çek, mutlu uyu, oyunu bana ver. :P

Pilli Petro dedi ki...

salıncakta sallanasım var deliler gibi :D

Bager dedi ki...

önemli olan ayrı mahalleler değil,aynı gökyüzünün altında soluduğunu bilebilmektir...duyumsabiliyorsanızbunu,kimin umrunda uzaklık...

DeliRapunzel dedi ki...

buro; çok haklısın, bunca yıllık bir dostluk anca bir tahteravalli ile tasvir edilebilirdi;) hem tebrik hemde teşekkür ederim;)

allegra; al sana benden aduuuket;)

bekriya; güzel oyuncak vesselam;) kim istemezki gün ortasında bir öğle yemeğini sıkıcı yemekhanelerde değilde bi çocuk parkında geçirmeyi;) o yemekten sonra çalışmakta başka olurdu heralde;)

bagercik; haklısın, kesinlikle katılıyorum sana, ama yinede koskocaman anıları, küçücük bir sokağa, bırakıp gitmek... bir daha asla orda olmamak insanı şöyle bir silkeliyor tabi yinede aslolan gökyüzü herzaman, yeryüzü fazlasıyla kaygan çünkü;)